Essentaksterven Terwijl er naarstig wordt gezocht naar oorzaak, gevolg en oplossing verspreidt het essentaksterven (ook essentaksterfte of essensterfte) zich over het land. Vooral in bosrijke gebieden, waar veel essen zijn geplant voor de houtproductie, is al op grote schaal sterfte van essentakken en -bomen te zien. De veroorzaker is inmiddels opgespoord: een schimmel genaamd vals essenvlieskelkje (Hymenoscyphus pseudoalbinus met als aseksuele vorm Chalara fraxinea). Deze schimmel verspreidt zich via sporen door de lucht, soms over grote afstanden.
Het essentaksterven treft vooral jonge en verzwakte bomen maar ook oudere bomen kunnen uiteindelijk het onderspit delven. In de landen waar de ziekte al (meer dan) tien jaar geleden aanwezig was, gaan nu ook volgroeide essenbomen dood. Soms ook doordat andere schimmels toeslaan in de verzwakte bomen.
Een remedie is er nog niet gevonden. Wel wordt er onderzoek gedaan naar de mate van resistentie van de verschillende essenklonen. Er zijn er die minder gevoelig lijken te zijn. Al geven de resultaten van vandaag geen garantie voor de toekomst. En er wordt natuurlijk ook volop geadviseerd: voorlopig géén essen aanplanten, wél essen aanplanten maar geen lanen vol. Over de noodzaak van (bio-)diversiteit lijkt men het wel eens; verscheidenheid is een goed wapen tegen ziekten en plagen. Vanuit Engeland is een wereldwijde zoektocht in gang gezet naar de genetische code van de ziekteverwekker via een zogenoemde crowdsource actie; de inzet van social media. Op de bijbehorende website zetten onderzoekers uit allerlei landen de resultaten en resultaatjes van hun onderzoeken. Andere onderzoekers kunnen daar weer op reageren. Dit alles om zo snel mogelijk voortgang te boeken. Groenadvies Amsterdam volgt de ontwikkelingen voor u op de voet. Houdt u onze website in de gaten voor actuele berichten. Zo waarschuwt Jitze Kopinga, een van de onderzoekers van de ziekte, dat sterke snoei de essen extra gevoelig maakt voor de schimmelziekte.
|
